Page 2 - Albert Niemeyer REFLEX MODERN ART GALLERY AMSTERDAM april-mei 1989

Albert Niemeyer

Vanuit een positie die de mens in de loop van zijn bestaan
lijkt kwijt geraakt te zijn, is Albert Niemeyer tot schilderen
gekomen . Het is de plaatsbepaling van een mens die heel gericht
en bewust de tegenovergestelde kant uit loopt, in de richting
van een non-verbaal paradijs, zich verwijderend van de condities
en de gewoonten, van de mode en de verwachtingspatronen.
Het beproefde adagium dat de natuur de leermeesteres van de
kunst is heeft deze oorspronkelijke schilder anders opgevat dan
het hem te geloven werd voorgehouden. Het verschil met de traditie
zit voor hem in de positie die hij wil innemen tegenover de natuur.
Om te kunnen binnentreden in die natuur, als een soort gelijke
en op zijn minst als een levend wezen tussen de andere wezens.
Zo bakende hij zijn territorium af, als een mens die opnieuw er
achter wilde komen hoe de natuur zich tot die mens kan verhouden.
Dat verwon derd e herontdekken begon bij de dierenwereld .
De in Ommel (Noord Brabant) woonachtige Albert Niemeyer wer d in
1951 te Breda geboren. Na een opleiding aan de grafische schoo l
in Eindhoven, waar hij zich specialiseerde in lithografisch tekenen,
ging hij niet doen wat van hem werd velWacht. Hij wandelde
de dierentuin binnen. Maar met een ander oogmerk dan vroe ger
toen hij al als kind eindeloos geboeid kon zijn door dieren.
Hij ging voor de dieren werken , ze verzorgen, gedurende zeven jaar ,
in verschillende dierentuinen , o.a. bij Ouwen hands Dierenpark in
Rhenen . Voor zijn gevoel heeft hij in die jaren met de dieren
samengeleefd . Hij heeft er hun ongebruikte krachten, hun
onderlinge varia ties en relaties leren kennen, hun standen en
misstanden, hun rijkdom aan kleur en fantastische vormen.
Hun oprechtheid voo ral. Terwijl leeftijdgenoten aan academ ies
studeerden en de vertrouwde weg gingen van opleiding-ate lier -
exposities , verzorgde hij in die jaren dieren die in een dicht-
geslipte samenleving bijeen zijn gezet in wat lieftijk dierentuin
wordt genoemd.
In die tuin begon hij te schilderen . Eerst mensen later alleen
maar dieren. In het begin schilderde hij met fotografische
precisie, maar wat hij in de natuur vond werd een uitgangspunt
voo r vrijer werken, voor een groter en breder gebaar, voor een
ongecompliceerde directheid . Het is niet gemakkelijk nieuwe
woorden te vinden voor een zich ontvouwende schepping, die zich
van chaos naar orde en van orde naar een nieuw inzicht beweegt,
terwijl de veroo rzaker van cHe schepping zijn eigen genesis aan het
opschrijven is, door haar te schilderen. Het schilderen van
Albert Niemeyer is geen vorm van beSChrijven of naam geven .

2